Onze collega's geven niet alleen goede zorg maar kunnen ook prachtige gedichten schrijven over de zorg en hun klanten.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Myosotis
Het werk in de zorg gaat met een lach en een traan
soms hou je hem in en soms laat je ze gaan
een glimlach van blijdschap en tranen van verdriet
wees toch niet bang wanneer iemand dit ziet.
Het geeft je karakter en iets menselijks bovendien,
waarom zou niemand dit eens mogen zien?
Het draait niet alleen om het werk dat wordt gedaan,
soms moet er ook even stil worden gestaan.
Bij verhalen van vroeger over familie en gemis,
en zien wie de persoon tegenover je is.
Pijnlijke blikken als ze de dagen niet meer weten,
en waterige ogen als ze gebeurtenissen vergeten.
Dan is daar die arm, om hun schouder geslagen
een luisterend oor die ze om hulp kunnen vragen.
Je kijkt in hun ogen en ziet hun smekende blik,
‘zie mij nog staan, want ik ben nog steeds ik:
‘vergeet-mij-niet en geef mij een stem
en laat anderen zien wie ik was en nog ben!
Geschreven door Martine Haak
Wijkverpleegkundige PG-team Beilen